Historia wykrywaniu gazu: kanaryjskie kopalnie węgla i płomieniowe lampy bezpieczeństwa

Jako ludzie zawsze używaliśmy naszego sprytu i inteligencji, aby przetrwać. Sprawia to, że wyróżniamy się spośród innych gatunków, daje nam to także możliwość zachowania bezpieczeństwa dla nas samych i innych.

W dziedzinie wykrywania gazu sprawiamy że niewidoczne staje się widoczne. Nie zawsze możemy ufać naszym zmysłom. Jak więc doszliśmy do punktu, w którym możemy zapewnić sobie bezpieczeństwo dzięki detektorom takim jak WatchGas QGM i Industrial Scientific Ventis-Pro? Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z nami! Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub wypełnij formularz kontaktowy.

Pozwól, że zabiorę Cię w krótką podróż przez historię wykrywania gazu:

W początkach XIX wieku zarejestrowano pierwszą próbę wykonania pewnego rodzaju detektora. Mianowicie zatrudniano osobę która przenosiła ze sobą mokry koc oraz tlący się knot. Przysunięcie takiego żarzącego się knota do ściany gdzie mogła znajdować się kieszeń z metanem powodowało jego zapalenie się. Mokry koc zaś miał służyć jako zabezpieczenie w przypadku niekontrolowanego wystrzelenia płomienia w kierunku niosącego knot. Niestety czasami przy zbyt dużych komorach z metanem występowały niekontrolowane pożary dużych obszarów. Kiedy przemysł wydobywczy zdał sobie sprawę, że używanie ludzi jako przenośnych detektorów jest zbyt niebezpieczne, zaczęto poszukiwać innych metod i rozwiązań.

Śpiewające kanarki

Kolejna metoda dotyczyła kanarków, ptaki te zostały wybrane ponieważ cześć  ich  układu nerwowego – kontrolująca oddychanie bardzo przypomina ludzki. Kanarki znane są również z głośnego, melodyjnego ćwierkania. Górnicy przywozili kanarki w klatkach do tuneli kopalnianych. Regularnie sprawdzali ptaki , kiedy kanarek  zaczął potrząsać klatkami lub przestał śpiewać, sygnalizowało to ,że  w kopalni obecny jest metan i muszą natychmiast ewakuować obszar. To była już spora poprawa, ale nadal była bardzo ryzykowna i mogła jedynie wskazywać na obecność gazu, a nie jaki rodzaj gazu był obecny.

Płomieniowa lampa bezpieczeństwa

Następną innowacją, którą zastosowaliśmy był pierwszy przenośny detektor, który nie zawierał żywej istoty. Lampa bezpieczeństwa została wynaleziona przez Sir Humphreya Davy'ego w 1815 roku. Lampa miała płomień olejowy, który można było regulować na określonych wysokościach, aby odświeżyć powietrze. Płomień znajdował się w drucianym rękawie. Tuleja z siatki drucianej otaczała płomień i pochłaniała ciepło. Zapobiegało to zapaleniu metanu przez ciepło z płomienia, ponieważ nie mógł on rozprzestrzeniać się przez siatkę drucianą, aby kontynuować spalanie. Górnicy zawsze rozpalali ogień w środku obszaru, gdzie było dużo świeżego powietrza. Jeśli płomień opadał lub zaczynał wygasać, górnicy wiedzieli, że w okolicy brakuje tlenu, ponieważ ogień potrzebuje tlenu, do spalania. Jeśli płomień podniósł się wyżej, wiedzieli, że obszar zawiera zarówno metan, jak i tlen, ponieważ metan silnie reaguje z tlenem. Wiele gałęzi przemysłu w Stanach Zjednoczonych nadal używa lamp gazowych, aby zapewnić bezpieczeństwo swoich środowisk pracy.

Nowoczesna era wykrywania gazów

Nowoczesna era wykrywania gazów rozpoczęła się w latach 1926-1927 wraz z opracowaniem przez dr Olivera Johnsona czujnika spalania katalitycznego (LEL). Dr Johnson był pracownikiem Standard Oil Company w Kalifornii (obecnie Chevron), zaczął badania i rozwój metody wykrywania palnych mieszanin w powietrzu, aby zapobiec wybuchom w zbiornikach paliwowych. Model demonstracyjny został opracowany w 1926 roku i oznaczony jako Model A. Pierwszy praktyczny miernik „elektryczny wskaźnik pary” zaczął być produkowany w 1927 roku wraz z wydaniem Modelu B.

Pierwsza na świecie firma zajmująca się wykrywaniem gazów, Johnson-Williams Instruments (lub J-W Instruments) została założona w 1928 roku w Palo Alto w Kalifornii przez dr Olivera Johnsona i Phila Williamsa. J-W Instruments jest uznawana za pierwszą firmę elektroniczną w Dolinie Krzemowej. W ciągu następnych 40 lat firma JW Instruments była pionierem wielu „pierwszych” patentów we współczesnej epoce wykrywania gazów, w tym zmniejszania rozmiarów i zwiększania mobilności, opracowywania przenośnego detektora tlenu, a także pierwszego połączonego instrumentu, który mógł wykrywać zarówno palne gazy/opary, jak i jak również tlen.

Przed opracowaniem elektronicznych detektorów tlenku węgla stosowanych w gospodarstwach domowych w latach 80. i 90. obecność tlenku węgla wykrywano za pomocą chemicznie nasączonego papieru, który barwił się na brązowo  po wystawieniu na działanie gazu. Od tego czasu opracowano wiele technologii i urządzeń elektronicznych do wykrywania, monitorowania i ostrzegania o wycieku szerokiej gamy gazów.

Wraz ze wzrostem kosztów i wydajności elektronicznych czujników gazu zostały one włączone do szerszej gamy systemów. Ich zastosowanie w samochodach początkowo służyło do kontroli emisji spalin, ale teraz czujniki gazu mogą być również wykorzystywane do zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa pasażerów. Czujniki dwutlenku węgla są instalowane w budynkach w ramach systemów wentylacyjnych. Wyrafinowane systemy czujników gazu są badane pod kątem zastosowania w medycznych systemach diagnostycznych, monitorujących i terapeutycznych, znacznie wykraczających poza ich początkowe zastosowanie na salach operacyjnych. Monitory i alarmy gazowe wykrywające tlenek węgla i inne szkodliwe gazy są coraz częściej dostępne do użytku biurowego i domowego i stają się prawnie wymagane w większości krajów UE.

Rurki: staromodne ale niezwykle przydatne od czasu do czasu?

Dzięki ciągłym innowacjom, wiele gazów można wykryć za pomocą komponentów elektrycznych, takich jak LZO z sensorów PID oraz węglowodory i CO2 za pomocą czujnika podczerwieni. To szalone przypuszczenie, ale myślę, że nadal nie możemy wykryć nawet połowy istniejących gazów za pomocą czujnika elektronicznych. W przypadku gazów, których nie możemy wykryć za pomocą przenośnego lub stałego systemu, zawsze możemy użyć rurek kolorymetrycznych. Choć wyglądają na dość staromodne, rurki są niewiarygodnie przystosowane do detekcji gazów, które są trudne do wykrycia za pomocą czujnika elektronicznego. Lub mają dużo wrażliwości krzyżowej na inne gazy. Element ludzki w pomiarze może zagwarantować, że są używane zgodnie z przeznaczeniem. Rurki nie muszą być kalibrowane, detektory gazu już tak, aby zapewnić poprawne działanie!

Czy pominąłem jakieś części w tej historii? Proszę daj mi znać! Skontaktuj się z nami: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub wypełnij formularz kontaktowy. Jeden z naszych specjalistów skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.